Aylardır Gebze’de hak mücadelesi veren emekliler tarafından yapılan basın açıklamasında, “Anladık ki emeklinin hiçbir değeri yok, vatandaş yerine bile koyulmuyoruz. Öz vatanında garip kalmış emeklileriz artık” denildi
Temmuz ayında bir grup emekli, düşük emekli maaşlarını protesto etmek üzere Gebze’den Ankara’ya yürümek istemiş, yürüyüş güvenlik gerekçesiyle engellenmişti. O günden bu yana Gebze Kent Meydanında ilk olarak oturma eylemi ardından da imza kampanyası başlatan emeklilerin hak mücadelesi devam ediyor. Açlık sınırının altında yaşayan emeklilerin sesini duyurmak için dün Gebze EYT ve Emekliler Derneği tarafından basın açıklaması gerçekleştirildi. Açıklamada, alım gücünün her geçen gün azaldığı bir ekonomik ortamda emeklilere reva görülen maaşın sefalet ücreti olduğu ifade edilerek mücadele vurgusu yapıldı.
‘ADALET BUNUN NERESİNDE?’
Gebze EYT ve Emekliler Dernek Başkanı Nuh Erdoğan tarafından yapılan açıklama şöyle: “Bizim hikayemiz Temmuz ayında emeklilere verilen zam oranlarıyla başladı. Emekliye verilen yüzde 25 sefalet zam oranı zamların fırtına gibi geldiği ortamda kabul edilemezdi. Çünkü memura yüzde 86, emekliye yüzde 25. En düşük memur maaşı 22 bin TL. En düşük emekli maaşı 7 bin 500 TL. Tam üç katı fark var. Adalet bunun neresinde? Hak bunun neresinde? Bu ücretle nasıl geçinilir ki? Dernek yöneticisi üç arkadaşımız Ramazan, Özgür ve Selçuk tepki olsun diye Gebze’den Ankara’ya bireysel yürüme kararı aldılar. Talepleri güvenlik gerekçesiyle reddedildi, Tepkimizi sürdürmek için Kent Meydanında bir hafta oturma eylemi yaptık. Tüm vatandaşları duyarlı olmaya davet etmek ‘7 bin 500 TL emekli maaşıyla geçinemiyoruz’ demek için imza kampanyasına başladık. İmza kampanyası bugün 72 gününde dile kolay 72 gün oldu.
‘ÖZ VATANIMIZDA GARİP KALDIK’
Bu 72 gün boyunca bekledik ki bizleri yönetenler yetkililer hükümetimiz, hükümet ortakları AKP, MHP, Yeniden Refah, Büyük Birlik Partisi sesimizi duysun, görsün diye bekledik. Vatandaşın, emeklinin sorunu derdi var mı? İmza standımıza gelip de ‘burada niye imza topluyorsunuz, 7 bin 500 sefalet maaşla nasıl geçiniyorsunuz’ diye soran dahi olmadı. İmza standımıza gelmediler bile. Hatta kendimizi hatırlatmak için AKP standına giderek sorunlarımızı dile getirdik, ilçe başkanlığından randevu talep bile ettik daha ne yapalım. Anladık ki emeklinin hiçbir değeri yok, vatandaş yerine bile koyulmuyoruz. Öz vatanında garip kalmış emeklileriz artık. Bugün emekliler çarşıya pazara gidemez hale geldiler, satın alma güçleri kalmadı. Gelen zamların durdurulmasını talep ediyoruz.
‘PRİMLERİMİZİ PEŞİN ÖDEDİK’
Bu enflasyon durmazsa emekli daha da perişan olacaktır. 2003 yılından bu yana asgari ücret 51 kat artmış Emekli Taban Aylığı ise 17 kat artmıştır. Her zam döneminde emeklilerden fedakârlık beklenmiştir. Bizler emekli olana kadar hayatımızın en az 25 yılını sosyal güvenlik sistemine prim ödeyerek geçirdik. Henüz maaşımızı cebimize koymadan, çoluğumuzun çocuğumuzun ihtiyaçlarını karşılayamadan, bu devletin belirlediği oranda, bu devletin belirlediği Sosyal Güvenlik Kurumu’na prim ödedik. Onların belirlediği şartlarda emekli olduk. Şimdi hükümetin bir yetkilisi çıkıyor, emeklilerin bütçeye yük olduğundan bahsediyor. Biz emekli olana kadar bütün primlerinizi sizin belirlediğiniz oranda ödedik. Bütçeye yük olan birileri varsa asla emekliler değildir, emekliler primlerini peşinen ödemişlerdir.
‘EMEKLİLİĞE RAĞMEN ÇALIŞMAK ZORUNDAYIZ’
Bütçeye yük olan birileri varsa birkaç kurumdan ballı huzur hakkı alanlar, ömür boyu milletvekili olarak maaş alanlar, kamunun bütün imkânlarını ömür boyu kullananlardır. Türkiye’de yaklaşık 8 milyon emekli açlık sınırının altında yaşam mücadelesi veriyor. Her geçen gün daha da yoksullaşan emeklilerin sorunları içinden çıkılmaz hal alırken, birçok emekli ise geçinebilmek için emekliliğine rağmen çalışmak zorundayız. Kök aylıklar 4500-5000 yerinde duruyor. Temmuz ayındaki artışlarda milyonlarca emekli arkadaşımız bir lira bile artış almadı. Bütün emeklilere insanca yaşayacakları bir ücret verilmelidir. Emeklileri enflasyona ezdirenler; emeklilerin sağlık hakkına, barınma hakkını, insan onuruna yakışır bir yaşamı çok görmüşlerdir. Haklarımızı alana kadar hem alanlardan ve mücadeleden asla vazgeçmeyeceğiz.”
